یاد بگیر گاهی آرام و متین
توی چشمهای طرف مقابلت نگاه کنی
و بگویی:
نه! نمیروم، نمیخواهم، نمیتوانم و...
حتی اگر آن چشمها،
چشمهای من یا پدرت باشد
باز هم آرام به آنها نگاه کن و گاهی بگو:
نه!
نه گفتن موهبت بزرگیست
که یاد گرفتنش جهانت را امنتر میکند
و روانت را آسودهتر.
همانقدر که نه گفتن را یاد میگیری
گوشهایت را برای نه شنیدن آماده کن.
بگذار دیگران هم این «نه» خاموش
و بدنام را بر زبان آورند.
بگذار «نه» از بدنامی و بدیُمنی دربیاید.
«نه» درحقیقت موجود خوب و سربهزیری است،
اما اگر همین «نه» سربهزیر
پشت آریهای ساختگیمان پنهان شود بزودی از ما موجودی نقابدار و بیمار میسازد که یک گُردانِ عصبانی از «نه»های سرکوبشده روانش را اشغال کرده است.
یاد بگیر نه بگویی و نه بشنوی
کار سختی نیست، من توانستم
یادداشتهای یک دیوانه_نیکلای گوگول
...